Systemy hydratacyjne

Systemy hydracyjne - niezbędne do właściwego nawadniania podczas jazdy na rowerze!

Trudno wyobrazić sobie wyścig triathlonowy bez odpowiedniego systemu nawadniania organizmu. Po przepłyniętej odległości na pierwszym etapie wyścigu zawodnicy właściwie natychmiast wsiadają na rower, by pedałować przez kilkadziesiąt kilometrów zachowując jak najlepszy czas i następnie przejść do biegu, który zaprowadzi ich wprost do mety. Organizm przy tak wielu zmianach trybu pracy męczy się wyjątkowo szybko, oddając wodę w postaci potu. Rower to właściwie jedyne miejsce, w którym picie można mieć dosłownie w zasięgu ręki. Jakie systemy nawadniające wykorzystuje się w rowerach triathlonowych?

System nawadniający w triathlonie – na czym to polega?

Zasadniczą różnicą pomiędzy klasycznym bidonem i uchwytem na bidon a rowerowym zestawem do nawadniania jest sposób, w jaki rowerzysta korzysta z nalanej do zbiornika wody. Systemy nawadniające są specjalnie przystosowane do rowerów czasowych, triathlonowych i szosowych, ponieważ mogą być zamontowane na kierownicy i wykorzystywane wyłącznie podczas jazdy w mocno pochylonej, niemalże leżącej pozycji. Zawodnik, którego głowa znajduje się często kilka centymetrów nad kierownicą ma szansę skorzystać z wystającego z systemu nawadniającego ustnika, pijąc bez konieczności podnoszenia się z zajętej i korzystnej dla wyścigu pozycji. Standardowy bidon nie byłby w stanie sprawdzić się w takich warunkach.

Rowerowe zestawy do nawadniania można porównać nieco z bukłakami w plecakach stosowanymi przez biegaczy. Podczas wyścigów triathlonowych trudno wyobrazić sobie zawodników poruszających się z plecakiem, stąd też pomysł na wykorzystanie podobnego schematu picia podczas jazdy na rowerze bez konieczności mocowania go na plecach zawodnika. System nawadniający zamocowany na lemondce daje łatwy dostęp do wody, a dzięki ograniczonej pojemności nie obciąża całego roweru ponad konieczność.

System hydracyjny czy bidon – co wybrać?

Jeśli planujesz typowo siłowy trening na rowerze i nie dbasz o czas pokonania zadanej trasy, klasyczne bidony są w stanie pomieścić nieco więcej wody. Z rozwiązań takich korzystają na co dzień zawodnicy szosowi, MTB czy amatorzy innych dyscyplin w obrębie kolarstwa, których głównym skupieniem nie jest prędkość na trasie i opływowa, aerodynamiczna pozycja na rowerze. Triathloniści nie mogą pozwolić sobie na wychylanie się poza pewną pozycję na rowerze i choć w teorii mogliby pić z bidonu, w praktyce każde sięgnięcie po wodę kończyłoby się stratą cennych sekund. Systemy hydracyjne mocowane na kierownicy są w takim wypadku najlepszą alternatywą dla bidonów.

Same uchwyty na bidon, bidony oraz systemy hydracyjne mogą być mniej lub bardziej aerodynamiczne i generować mniejszy bądź większy opór powietrza podczas jazdy. Ich wybór nie będzie więc bez znaczenia. Bidony montowane na ramie są wygodne, ale jak już wspomnieliśmy, znacznie korzystniejsze podczas jazdy rekreacyjnej bądź dłuższych wypraw rowerowych. Dla triathlonistów znacznie lepiej sprawdzają się bidony mocowane na lemondce, umożliwiające picie z ustnika.

Jak dużo wody zabrać na wyścig?

Triathlonowcy mają najczęściej chwilę na uzupełnienie płynów po każdym z etapów wyścigu, co w połączeniu z systemem nawadniającym na kierownicy roweru daje dość dobry poziom nawodnienia podczas zawodów. Wybierając się w dłuższą trasę treningową lub zawody długodystansowe warto przemyśleć jednak dodatkowe mocowanie uchwytów na bidony za siodełkiem – w przeciwieństwie do ramy, za siodełkiem roweru zmieszczą się dwa bidony, które można używać naprzemiennie z systemem nawadniającym przy kierownicy zabierając ze sobą więcej wody w trasę. Trzeba jednak pamiętać, by nie pić za dużo – odwodniony organizm sportowca jest zagrożeniem, ale zbyt dużo płynów w organizmie również może skończyć się kłopotami zdrowotnymi na trasie.